دی با صنم ام بر لب یک جــــــوی نشستیم
یک چای بخوردیم و بسـی تخمه شکستیم
(البت کمی آن سوتر از این محفل ســــاده
بودند دو جیـــن عضـــو قـــــدیم خـــــــانواده)
کوتــــــاه سخن آن که من و شــــاهـد گیتی
بودیم به صحبــــت ؛ سخنـــــانی در پیتــی !
گفتم: صنما راز خم این مــــژه چون اســــت؟
کز قامت آن ملک جهـــــان کوچک و دون است!
گفتا: صنمـــا ! ول بنما ! این چه سؤال است؟
از لطف ریمل این مـــــژه در حد کمــــال است!
گفتم:چه کسی زخم برآن بینی بینقص نشانده؟
لب تر بنمـــــا نفـــله کنم ، صبــــــــر نمانده !
گفتا که: مـــــد موی من از نوع کـلنگی است!
مــــه واره نشان داد! مدش عند فرنگی ست!
(این نــــکته تذکـــــر بدهم خـــــدمت خـــــوبان
دربــــــاره ی آن شعشعـــه ی طـــــره زلفـــــان؛
آن شــــــعشعه کــه صحبـــــت آن رفت به بالا
از پشت حجـــــاب آمد و تـــــابید!!! ، به مــولا!)
گفتم: صنما این چه جلـــوبندی و رینگ است!؟
این کار خـدا نیست، بســـــاط تیـونیـنــگ است
آقا پوریا ول بنما!!!
من اهل عکس انداختن نیستم.
من زیر پاتم داداش مسعود.
نه بهنام جان خدا بهم گفت جوونی هنوز تو مشمول نمیشی!!!
رسیدن بخیر میلاد جان نبودی یه مدت؟
226132 بازدید
44 بازدید امروز
24 بازدید دیروز
257 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian